www.eprace.edu.pl » rodzinia-alkoholowa » Styl wychowania w rodzinach dorosłych dzieci alkoholików| » Autorytet rodziców w oczach dorosłych dzieci alkoholików

Autorytet rodziców w oczach dorosłych dzieci alkoholików

Analizując relacje interpersonalne w rodzinach z problemem alkoholowym zamierzałem również zbadać, w jakim stopniu rodzice byli autorytetem dla badanych przeze mnie dzieci. W tym celu sformułowałem trzy pytania. W kwestionariuszu wywiadu oznaczone one są numerami 8, 9 i 10. Pytałem w nich o ogólne nastawienie badanych do rodziców, na ile odpowiadały im zalecenia rodziców i sposoby, jakimi posługiwali się najczęściej rodzice komunikując oraz egzekwując od dzieci wykonywanie określonych poleceń. Na każde z pytań badani mogli odpowiedzieć na pięć sposobów. Przygotowane przeze mnie odpowiedzi stanowiły pięciostopniową skalę poziomu akceptacji, od całkowitej akceptacji autorytetu rodziców, poprzez obojętność aż do jego całkowitego odrzucenia. Wyniki z badań przedstawiam w formie graficznej na kolejnym wykresie.

Już na pierwszy rzut oka widać, że w badanych rodzinach matki cieszyły się o wiele większym autorytetem od ojców. Na poziomie dużej akceptacji otrzymały one dwa razy więcej odpowiedzi niż ojcowie. Z 17 badanych średnio 11 odpowiedzi ( jest to około 65% badanych) wskazywało łącznie na dużą i całkowitą akceptację autorytetu matek. Na tak wysoki poziom autorytetu ojców średnio padło 5,3 odpowiedzi ( jest to około 31% badanych). Warto zauważyć, że zarówno matki, jak i ojcowie otrzymali znikomą liczbę odpowiedzi na poziomie całkowitej akceptacji. Z wykresu widać, że na poziomach obojętności, dużego oraz całkowitego odrzucenia ojcom przypadło więcej odpowiedzi. Na duże i całkowite odrzucenie autorytetu ojców wskazywało średnio 8,7 odpowiedzi ( jest to około połowa badanych - 52%). Taki sam stopień odrzucenia autorytetu matek średnio wskazywało 5,3 odpowiedzi ( jest to około 32% badanych). Gdyby zsumować odpowiedzi wskazujące matki i ojców razem, to okaże się, że na 34 ocenianych rodziców średnio 16,3 odpowiedzi pojawiło się łącznie na poziomach dużej i całkowitej akceptacji autorytetu (jest to prawie połowa ocenionych rodziców). Wydaje się, że jest to całkiem niezły wynik, który w dość korzystnym świetle przedstawia badane rodziny. Można jednak spojrzeć na te wyniki z drugiej strony i wówczas prawie natychmiast obraz tychże rodzin ulega zmianie. Okazuje się bowiem, że łącznie 17,7 odpowiedzi pojawiło się na poziomach obojętności wobec autorytetu oraz jego dużego i całkowitego odrzucenia. Badane dorosłe dzieci alkoholików przejawiały więc postawę obojętności oraz dużego i całkowitego odrzucenia autorytetu wobec ponad połowy ocenionych rodziców. Nie ulega wątpliwości, iż jest to niekorzystny obraz relacji między rodzicami a dziećmi w badanych rodzinach. Jak więc zinterpretować otrzymane wyniki badań? Chyba nie po raz pierwszy w mojej pracy wyniki badań nie dają jednoznacznej odpowiedzi. Może to dobrze. Rzeczywistość opisywana tylko w kategoriach czarno - białych byłaby nie tylko mało ciekawa, ale i przede wszystkim nieprawdziwa. Nie można więc zdecydowanie twierdzić, że we wszystkich rodzinach z problemem alkoholowych rodzice nie mają u dzieci autorytetu. Z pewnością jednak istnieje spora liczba rodziców, wobec których dzieci przyjmują postawę obojętności oraz silnie odrzucają ich jakiekolwiek polecenia.

A oto kilka swobodnych odpowiedzi dorosłych dzieci alkoholików na pytanie: Czy rodzice byli dla Ciebie autorytetem?

Do pewnego czasu mama była dla mnie autorytetem. Jednak popijała sobie niekiedy razem z ojcem, była za mało stanowcza wobec niego. Straciłam zaufanie do mamy dlatego, że akceptowała wspólnych znajomych, którzy się schodzili na popijawy do domu. Ojca raczej bałam się. Bałam się jego bicia, awantur i krzyku.”

(Źródło: Kwestionariusz wywiadu nr 1)

Do okresu szkoły średniej mama była autorytetem – później go utraciła dlatego, że nic nie robiła, aby zmienić sytuację. Lepiej byłoby nie mieć ojca, niż mieć go takiego, jakim był.”

(Źródło: Kwestionariusz wywiadu nr 3)

Ojciec był autorytetem za zawodowe umiejętności, ale nie co do życia rodzinnego. Chciałbym, żeby w mojej przyszłej rodzinie było inaczej, jeśli chodzi o model czy wzór rodziny i małżeństwa.”

(Źródło: Kwestionariusz wywiadu nr 7)

Ojciec kładł nacisk na nasze religijne wychowanie. Później jednak z powodu picia stracił autorytet, którym go obdarzałem, gdy byłem małym dzieckiem.”

(Źródło: Kwestionariusz wywiadu nr 9)

Ojciec stracił autorytet ze względu na alkoholizm, a u matki też widzę, jak popełnia błędy. Ojciec jest mało zdecydowany. Nawet jak był trzeźwy, to nie wiedział, co ma ze sobą zrobić, nie umiał podjąć decyzji.”

(Źródło; Kwestionariusz wywiadu nr 10)

Gdy zaczęłam chodzić do szkoły, to się zmieniłam na gorsze. Rówieśnicy ze szkoły stali się większym autorytetem niż rodzice.”

(Źródło: Kwestionariusz wywiadu nr 11)

Starałam się spełniać oczekiwania mamy, bo się jej bałam.”

(Źródło: Kwestionariusz wywiadu nr 16)



komentarze

Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.